Sergio Marey




Proxectos

Persoais

       Relembrando a Trini
       Deus te livre
       •
Romería de Jeremías
       • Sorpresa no trigo
       • Viva Luceiro da Alba
       • Todo o mundo é contra min-eh

       • Cruceiro a santa Librada e demáis mártires               disidentes
       
Rural e tradición, un fogar en igualdade
       •
Que é Galiza?
       • Crucifixión
       
Escordadura sentimental
       • Las cartas sobre la mesa,  la memoria del                     Nunca  máis
       
Decreto 79/2010
        Píntame unha paliza
       • Espantallo
       • Luísa
       • Contratempo
       • Vermuth
       • Pestanas Postizas
       • Adeus


Solaina

Galería

      (Corazón) con(suela) que el (mundo) (rueda)
      Una niña con tetas
       •
Una casa a punto de cruz

       •
Fly me to the moon

        Olladas a endometriose
        As 7 e 7
        Rosalía no Barrio
       
Grelería na Solaina
        A Palleira
        Estar pensando na morte da becerra
       • Viesca de reflexión
       
Pluriempleada o muerte
       • Correr e Cantar
       
Streetviewcompostela
        Eólica así Non!
       • Cravos coma toxos
       
O Furancho
        Tradicións 2.cuir
       • Ciclo Colusión
        Feira da bágoa   
       Maquillaxe
       • Ciclo Mexer


Bio →

Contacto 

FLY ME TO THE MOON




            Fotografías de Lois Cid

OLALLA HIGO (Ourense, 1997)

Olalla estuda Belas Artes en Salamanca e tras a carreira, nunha busca dunha disciplina a que se supón que te tes que adicar (pintora, escultora, performer...) comeza os seus estudos en cerámica na Escola de Artes e Oficios desa mesma cidade, para logo realizar un master en xestión cultural en Valencia. Durante esta última etapa deixa de producir

Despois dese “parón” só quería debuxar cans, ou o que ela chama “perritoscaballo”. Estes debuxos nacen influenciados polos documentais de animais que sempre lle encantaron, especialmente dun que fai unos anos viu, no que falaban da forma na que se relacionan distintas especies. Por exemplo, uns monos que se sentían moi seguros porque na súa zona sempre había comida abundante e non tiñan que preocuparse por nada, só de facer amigos e facerse mimos. Outro exemplo que se lle quedou grabado foi o dos cabalos. Deles din que adican moito tempo ao coidado dos sus seres queridos, que un cabalo ten catro ou cinco cabalos achegados cos que se abraza co colo e ao que lles aparta as moscas dos ollos.

En 2022 volta a Galiza, a Pontevedra. Alí empeza a debuxar bichitoscon cornos e máscaras que lle lembran ao carnavaldo seu pobo, en León, e ás máscaras dos traxes tradicionais que levan caninos de xabarí, pelaxe de lobo, cornos de corzo… unha mestura entre humano e besta que só sae á luz un par de días ao ano e que, pese ao seu aspecto maligno, a ela lle resultan moi agradábeis.

De este periplo xorde Fly me to the moon, resultado de varios anos de traballo sobre os mesmos temas e formas, una mestura de inocencia e ironía e unha forma de facer que ten bastante que ver co xogo e gozar durante o proceso.

Desta maneira adicalle este traballo sería a todos os animais, incluídas as persoas, que se deixaron acariñar e que acariñou.

A mostra tivo lugar do 31 de Maio ao 19 de Xullo de 2024