Sergio Marey




Proxectos

Persoais

       Relembrando a Trini
       Deus te livre
       •
Romería de Jeremías
       • Sorpresa no trigo
       • Viva Luceiro da Alba
       • Todo o mundo é contra min-eh

       • Cruceiro a santa Librada e demáis mártires               disidentes
       
Rural e tradición, un fogar en igualdade
       •
Que é Galiza?
       • Crucifixión
       
Escordadura sentimental
       • Las cartas sobre la mesa,  la memoria del                     Nunca  máis
       
Decreto 79/2010
        Píntame unha paliza
       • Espantallo
       • Luísa
       • Contratempo
       • Vermuth
       • Pestanas Postizas
       • Adeus


Solaina

Galería

        Una niña con tetas
       •
Una casa a punto de cruz

       •
Fly me to the moon

        Olladas a endometriose
        As 7 e 7
        Rosalía no Barrio
       
Grelería na Solaina
        A Palleira
        Estar pensando na morte da becerra
       • Viesca de reflexión
       
Pluriempleada o muerte
       • Correr e Cantar
       
Streetviewcompostela
        Eólica así Non!
       • Cravos coma toxos
       
O Furancho
        Tradicións 2.cuir
       • Ciclo Colusión
        Feira da bágoa   
       Maquillaxe
       • Ciclo Mexer


Bio →

Contacto 

DECRETO 79/2010





            Instalación e curta presentadas durante a mostra Disidencias Textis na galería Solaina

A lingua sufre. A lingua esta a morrer. Son anos de punhaladas, dun asasinato lento do galego. Politicas estatais, politicas da Xunta, como o Decreto 79/2010, son as armas que usan contra ela. Queren que morra, queren estiguir a nosa cultura o noso pobo. Está en nós, salvalo. Porque non usala é un disparo máis, porque escolher o espanhol perante o galego é unha ferida máis, porque non demandar o seu uso na educación, na xustiza, na administración é invisibilizala, tapala, ocul tala. Temos a resposabilidade sobre a súa vida. Decreto 79/2010 é unha obra coa que quero cha marvos a todes a despertar, a loitar contra os poderes que tentan matar a nosa lingua, a nosa cultura. É unha critica a todos ese poderes, estatais, do país, que continuamente e sen descanso incrumpen os dereitos humanos sobre as linguas, e a todes os que contribuídes a este asasinato lingüístico. Mais tamén o que quero e tranmitir forza, porque hai esperanza, porque hai armas, hai xente que día a día loitamos, damos alento, insuflamos vida á nosa lingua. Porque ti tamén podes formar parte, porque o galego vive e vivirá eternamente. Porque o galego é parte de nós e somos quen de resistir, medrar e acadar o que é de noso. A lingua galega non morrerá!

Instalación realizada con tecidos, acrílico, espello, papel, cadeas e plático
Medidas Variabeis
2022